Verhalen

Kerstmis met Lucie Lucie al onder de kerstboom?  Om uw hart alvast te verwarmen krijgt u het kerstverhaal uit het boek cadeau. Alle berichten […]

Meer over mijn nieuwe roman Lucie Titel: Lucie Soort boek: ‘coming of age’ roman Auteur: Stans Lutz   ‘Hoe laat ben je thuis?’ Haar moeder vraagt het keer op keer. Alsof Lucie een reden zou hebben om thuis te komen. Als het ergens niet leuk is is het daar. Kijk maar naar haar vader. Die is er ook nooit en dat begrijpt ze best als ze ziet hoe haar moeder doet. Voor haar moeder komen de kerk, de verschoppelingen en haar piano op de eerste plaats. Als Lucie begin jaren 60 naar de middelbare school gaat krijgt ze een ruimere blik op het leven en trekt erop uit. In Rotterdam, de stad waar Lucie woont, valt genoeg te bevechten. Dapper trekt zij ten strijde. Al […]

De presentatie van de roman Lucie Vond plaats in de nieuwe KHL op 5 maart 2022 Uitgever Lex Jansen, Inleider Dirkje Houtman, voorlezer Trudy de Jong, de auteur bedankt, Anita van Boekhandel Pampus verkoopt, auteur signeert, naborrel     […]

Het omslag van mijn nieuwe roman Prachtig ontworpen door Esther van Gameren, die ook het binnenwerk vormgaf Lucie verschijnt 5 maart 2022 […]

Jullie zijn weer lekker bezig daarbeneden. Krokussen, lelietjesvandalen… Jammer dat we het niet kunnen ruiken. Hier is het altijd zacht weer. Geen seizoenen. Saai is het niet omdat er elke dag weer nieuwen bijkomen. […]

Ze trekt haar jas aan om de krant te halen en opent haar deur naar de galerij. Haar weg wordt versperd door een grote doos, verpakt in grauw papier zoals ze het zich herinnert van vroeger bij de slager. […]

Ze had nog een hoop werk te doen. Het rechteroog van Janus begon al wat achteruit te gaan. Er had een poot van een andere vlieg in gezeten. […]

Ze probeert haar ooglid op te tillen. Het lukt niet. Ze heft een arm, plant de elleboog in haar buik, balt haar vuist en duwt met haar wijsvinger de huid van haar rechter ooglid omhoog. Nu moet ze haar hoofd van het kussen tillen. Met de vinger aan het ooglid en een hoofd dat al snel begint te trillen van inspanning, reikt ze naar een schaal die op haar nachtkastje staat. De arm als een stijve stam met vingers als graaiende takken. Met drie tegelijk verdwijnen de koekjes in haar wijdgeopende mond. Het verbrokkelen duurt niet langer dan een paar seconden. […]