Verhalen
Vaders
Walter liep met snelle passen door de straten van zijn jeugd. Afwisselend bonkten en verstomden zijn stappen op de vlonders in het zand. In de opgebroken straat scheen de zon ongenadig fel. Hij nam zijn zomerhoed af en wiste met een zakdoek het zweet van zijn kale schedel. Er zat een steentje in zijn schoen, precies onder de bal van zijn voet. Hij greep de eerste de beste lantaarnpaal die hij zag en schudde zijn voet net zo lang heen en weer tot het steentje verschoven was naar de punt van zijn schoen. […]
Geen zin
Ze staat voor het raam en denkt aan de dag dat ze voorgoed gevangen werd. Het was een mooie dag, zoals vandaag. Begin van de zomer. Net als toen sprenkelt de zon vanachter de wiegende bladeren van de boom het zonlicht op het glas van de ramen. Rust en onrust tegelijk. Zonnestraal en zonnevlek in een parallelle dans. […]
Een late lente
‘Bleke Bet!’ Een rubber band hard tegen haar schouder. ’Opzij, weg van de stoep, ik moet er door.’ […]
